به نقل از «ایمنا»

فارسی از پیشرفته‌ترین زبان‌های دنیا است

تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۱۲۵۴۸

میرجلال‌الدین کزازی در مراسم بزرگداشت سعدی گفت: زبان به تنهایی زیباست؛ اما فردوسی و سعدی زبان را در فراخنای توانمندی به‌کار بردند و زبان فارسی از پیشرفته‌ترین زبان‌های دنیاست.

به گزارش ایمنا و به نقل از روابط‌عمومی کمیسیون ملی یونسکو در ایران، آئین بزرگداشت «سعدی شاعر ایرانی» عصر یکشنبه ۵ اردیبهشت با حضور میر جلال الدین کزازی استاد دانشگاه و چهره ماندگار ادبیات فارسی، عبدالمحمود رضوانی مترجم گلستان سعدی به زبان انگلیسی و کوروش کمالی سروستانی رئیس مرکز سعدی‌شناسی با اجرای عبد المهدی مستکین به صورت زنده در حساب کاربری اینستاگرام کمیسیون ملی یونسکو- ایران برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کزازی در ابتدای این‌برنامه گفت: شیوه کاربرد زبان پارسی در یادگاری‌های سعدی یکسان نیست. بسته به اینکه به کدام یک از آنها می‌نگریم، شیوه‌ای متفاوت پیش چشم ما خواهد بود. در زبان سعدی درصد واژه‌ها گوناگون است به‌طوری که در سروده‌ها درصد این واژه‌ها کمتر است و در گلستان که نوشته‌های سعدی را در برمی‌گیرد، درصد این واژه‌ها بیشتر است. این موضوع به ساختار سروده و نوشته برمی‌گردد. نوشته‌های سعدی در گلستان به قدری زیباست که هنر ورزانه است، پایه آهنگین در این‌گونه نوشته، به سجع نوشته شده است.

وی افزود: در گلستان پایه‌های جمله کوتاه است و در فرجام هر کدام سجع وجود دارد. هرچند در زبان فارسی سجع‌های گوش‌نواز بسیار است اما به دلیل اینکه زبان تازی زبانی است که این آرایه‌ها در آن پرشمار به‌کار برده می‌شود، نوشتار سعدی آمیخته با این آرایه است. واژه‌های همگون در زبان تازی بسیار است اما زبان فارسی زبانی است که می‌توانیم در آن واژه بسازیم، زبانی است که ساده و آهنگین و شمار واژه‌های گوش‌نواز و کوتاه در آن فراوان است. با این حال ساختن واژه‌های همسان و مسجع در زبان فارسی دشوارتر از زبان تازی است. کسی می‌تواند از واژه‌های مسجع به خوبی بهره بگیرد که با ادب آن به ژرفی آشنا و این واژه‌ها را در گنجینه ذهنی خود اندوخته باشد.

کلام سعدی زودیاب و پیچیده است

این‌استاد دانشگاه ادامه داد: زبان سعدی در سروده‌ها روشن‌تر است و آنچه سبب می‌شود سعدی در دل‌ها جای بگیرد همین ویژگی‌هاست. کلام سعدی در چشم خوانندگان و دوستداران او زودیاب اما در نگاه سخنرانان پیچیده است و نوشتن به چنین زبانی دشوار است. در پهنه ادب فارسی دو نفر هستند که توانستند در سرودن به زبانی دست یابند که من آن را زبان «سر شتین» می‌نامم؛ یکی فردوسی و دیگری سعدی است با این حال سعدی در سروده‌ها از فردوسی پیروی می‌کند.

کزازی گفت: زبان به تنهایی و بی هیچ افزونه‌ای زیباست؛ اما فردوسی و سعدی زبان را در فراخنای توانمندی به‌کار بردند، بنابراین باید عنوان کنم که زبان فارسی از پیشرفته‌ترین زبان‌های دنیاست.

سخنران دوم این‌برنامه، عبدالمحمود رضوانی مترجم گلستان سعدی به زبان انگلیسی، بود که درباره یادگیری زبان گفت: در مراحل اولیه یادگیری زبان ایرادهایی وجود دارد که من بارها این ایرادها را گفته‌ام. اما در مراحل بالاتر مشکلاتی که بچه‌ها در یادگیری زبان دارند این است که بار معنوی واژه‌ها را نمی‌دانند، واژه‌ها را طوطی‌وار حفظ می‌کنند بدون اینکه کاربرد آنها را بدانند پس یادگیری واژه‌ها سخت است. به همین دلیل ما کار را با کتاب سعدی شروع کردیم تا کاربرد واژه‌ها را متوجه شوند.

وی افزود: تصور اشتباهی که در ایران وجود دارد این است که برخی فکر می‌کنند با گرفتن مدرک آیلتس دیگر یک زبان را کامل یاد گرفته‌اند در حالی‌که این مدرک «ب بسم‌الله» زبان هم نیست.

رضوانی در پایان سخنانش ضمن خواندن چند شعر از سعدی و در ادامه ترجمه آن به زبان انگلیسی، گفت: ما در ترجمه آثار سعدی همواره تلاش کردیم زیبایی و امانتداری را توأمان داشته باشیم.

سپس کوروش کمالی سروستانی رئیس مرکز سعدی‌شناسی، به‌عنوان سخنران پایان این‌برنامه، گفت: اگرچه سال شمار عمر سعدی به قرن هفتم می‌رسد اما روزشمار عمر او تا امروز طول کشیده و ما امروز از خوان او حکمت‌ها می‌چینیم. خداباوری، انسان گرایی و جهان‌اندیشی از ویژگی‌های آثار اوست. پس از این‌که گلستان در قرن ۱۷ به زبان فرانسه ترجمه شد، تقریباً همه اندیشمندان از سعدی سخن گفتند. به‌طوری‌که گوته در ستایش سعدی صحبت‌های بسیاری کرده است. زبان و دیدگاه سعدی نه تنها در ایران بلکه در همه زبان‌ها با اقبال روبه‌رو شده است.

سعدی شاعر زندگی است

وی در ادامه گفت: اندیشمند و حکیمی مثل سعدی هرچند به انس با قرآن تاکید و به خداوند باور دارد اما حکایت‌های گلستان نشان از این دارد که او معتقد بوده خداوند بخشنده است و مردان خدا تنها کسانی نیستند که سجاده دارند بلکه آن‌هایی هم که به خلق خدا خدمت می‌کنند از همین دسته هستند. در واقع سعدی شاعر زندگی است و کلام او بر دل زندگان می‌نشیند، گلستان اخلاقیات می‌سازد که ما اکنون نیز به آن نیاز داریم. خوان سعدی هنوز برای خوشه چیدن گسترده است.

این‌پژوهشگر تصریح کرد: از سال ۷۶ که پیشنهاد نامگذاری ۱ اردیبهشت‌ماه را به‌نام سعدی مطرح کردیم، مرکز سعدی‌شناسی کار خود را آغاز کرد و تاکنون ۲۴ مقاله در این باره چاپ کرده‌ایم، سه سال است که دانشنامه سعدی را در دست تدوین داریم و امیدوارم اردیبهشت‌ماه سال آینده به چاپ برسد.

کد خبر 489431

منبع: ایمنا

کلیدواژه: سعدی شعر و ادبیات روز بزرگداشت سعدی شعر سعدی آثار سعدی ادبیات ادبیات ایران زبان و ادبیات زبان فارسی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق زبان فارسی واژه ها زبان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۱۲۵۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عاشق شعر عالمگیر ایران هستم/ بهترین سوغاتی از نمایشگاه کتاب تهران

طالب آذرخش گفت: عاشق شعر عالمگیر ایران هستم و همچنین ادبیات معاصر فارسی را نیز دوست دارم. من از نمایشگاه کتاب تهران بازدید کرده و کتاب‌های شعر شاعران معاصر ایرانی را برای دوستانم سوغاتی بردم.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، طالب آذرخش شاعر ملی تاجیکستان (با تخلص آذرخش) و سردبیر نشریه «پیام سغد» است. تاکنون به قلم او کتاب‌های بسیاری به خط سیریلیک در تاجیکستان منتشر شده است. اثری هم به نام «دیوان عشق» به خط فارسی و سیریلیک دارد که گلچینی از آن توسط انتشارات خردگان در تهران با عنوان «چشم، جانم، چشم...» منتشر شده است.

او بسیار تاکید دارد که آثارش به خط سیریلیک و فارسی منتشر شوند تا کسانی که در تاجیکستان با خط فارسی آشنایی ندارند با آن آشنا شوند و فرصتی برای مقایسه پیدا کنند. همچنین برخی اشعارش نیز در چند نشریه در تهران منتشر شده است. در چندین کنگره و همایش در تهران، تبریز، اصفهان و شیراز شرکت کرده و به قول خودش این «شهر‌های عزیز» را دوست داشته است.

طالب آذرخش سابقه حضور در محافل ادبی بسیاری در ایران را دارد و کتاب شعر را بهترین سوغات از ایران می‌داند. آذرخش درباره سابقه حضورش در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران گفت: خوشبختانه تجربه حضور در نمایشگاه کتاب تهران را دارم که برایم بسیار جالب بود. همچنین در چندین محفل فرهنگی از جمله محفل جشنواره فضولی نیز شرکت داشته‌ام.

وی افزود: نمایشگاه کتاب تهران یک بازار بزرگ کتاب است. یکباری که حضور داشتم از صبح تا عصر نتوانستیم حتی نصف نمایشگاه را هم ببینیم. من از حضور در این نمایشگاه که به عنوان یک فروشگاه بزرگ کتاب به نظر می‌رسد بسیار شاد و مسرور شدم. کتاب‌های جالبی در این نمایشگاه دیدم.

آذرخش ادامه داد: در نمایشگاه کتاب تهران، کتاب‌های ادبیات کلاسیک را که سال‌ها آرزوی دست‌یابی و مطالعه‌شان را داشتم پیدا کردم. با ناشران گوناگونی که آثار شعرای بزرگ مثل حافظ، سعدی، فردوسی و ... را منتشر کرده‌اند، گفتگو کردم. وقتی هم که به تاجیکستان بازگشتم کتاب‌های جیبی این شاعران را به عنوان سوغات برای دوستانم آوردم.

این شاعر فارسی‌سرا در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این نکته که به ادبیات معاصر ایران بسیار علاقه‌مند است، گفت: نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، محل آشنایی من با آثار معاصر ادبیات ایران بود. من عاشق شعر و خصوصا شعر عالمگیر ایران هستم. با شعر معاصر ایران هم آشنایی دارم. آثار شاعرانی همچون شهریار، سهراب سپهری، فروغ فرخزاد، نادر نادرپور، هوشنگ ابتهاج (ه. ا. سایه)، شاملو و ... در تاجیکستان شناخته شده است. از اینکه در نمایشگاه کتاب تهران بدون واسطه و به راحتی به این کتاب‌ها دسترسی داشتم موجب خشنودی‌ام بود.

آذرخش همچنین با اشاره به این نکته که گویش تاجیکستانی‌ها و ایرانی‌ها باهم تفاوتی ندارد، ادامه داد: ما یک زبان داریم. شعر معاصر ایران و شعر معاصر تاجیکستان یک زبان دارد که همان زبان رودکی، خیام و حکیم فردوسی است. ما همان چیزی را که شما می‌خوانید، می‌خوانیم. البته در حوزه شعر معاصر ایران شعر‌هایی هم هست که به لهجه تهرانی یا شیوه‌های متفاوت است. اما همه این‌ها به زبان فردوسی و حافظ است. ما امروز شعری که در شاهنامه می‌خوانیم در شعر معاصر تاجیک هم می‌بینیم.

وی اضافه کرد: وقتی از ادبیات ایران حرف می‌زنیم، تفاوتی بین ایران و تاجیکستان نمی‌بینیم. فقط یک ادبیات فارسی در میان است. حتی ادبیات معاصر ایران هم در تاجیکستان شناخته شده است. بسیاری از آثار رمان‌نویسان معاصر در تاجیکستان منتشر شده است. اما در تاجیکستان شاعران ایرانی بیشتر مورد اقبال عموم قرار گرفته‌اند. من در اخبار دیده بودم که یکی از کتاب‌های فاضل نظری در یک فروشگاه در تهران، فروش چند هزار جلدی داشته است. این کتاب در تاجیکستان هم به زبان سیریلیک برگردانده شده است و غزل‌های او علاقمندان خاص خودش را دارد. من سردبیر مجله «پیام سغد» در تاجیکستان هستم. ما در هر شماره از مجله شعری از هم‌زبانان ایرانی یا افغانستانی را چاپ می‌کنیم. من تاکید می‌کنم که شعر هم‌زبان خود را منتشر می‌کنیم نه شعر ادبیات ایران یا افغانستان را.

آذرخش در بخش دیگری از این گفتگو به نقش نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در بهبود دیپلماسی فرهنگی میان دو کشور ایران و تاجیکستان اشاره کرد و ادامه داد: خیلی خوب می‌شد اگر نمایشگاهی مانند نمایشگاه کتاب تهران در کشور‌های فارسی‌زبان یعنی افغانستان و تاجیکستان هم می‌داشتیم. چون در افغانستان و تاجیکستان نمایشگاه‌های صنعتی و اقتصادی مشترک و غیرمشترک بسیاری برگزار می‌شود، اما نمایشگاه کتاب نداریم. نکته دیگر این است که خیلی خوب می‌شد اگر در نمایشگاه کتاب تهران مکان معینی وجود داشت تا خوانندگان با ادیبان، نویسندگان و ناشران گفتگو و دیدار داشته باشند. من خیلی علاقه‌مندم که آثار شاعران تاجیکستانی در نمایشگاه کتاب تهران معرفی شود و در معرض دید و خرید عموم قرار گیرد. ما می‌توانیم کتاب‌هایی منتشر کنیم که یک طرف آن خط فارسی و طرف دیگر آن خط سیریلیک باشد. این موضوع به آموزش زبان فارسی کمک خواهد کرد، چون تاجیکستانی‌ها حتما باید خط فارسی را یاد بگیرند. آشنایی با خط فارسی باعث می‌شود که از گذشته خود آگاه شوند و آینده خود را ببینند. البته اگر خوانندگان ایرانی هم با خط سیریلیک آشنا شوند خیلی خوب می‌شود.

وی در پایان در پاسخ به این سوال که «چرا با وجود پیوند‌های فرهنگی و زبان مشترک میان ایران و تاجیکستان، ارتباطات فرهنگی محدودی میان دو کشور وجود دارد؟» گفت: فکر می‌کنم سرحدات و مرز‌های جغرافیایی دلیل این موضوع باشد. اخیرا قابلیتی ایجاد شد و در فضای مجازی صفحاتی پدید آمد که خوانندگان، ادیبان و شاعران ایرانی و تاجیکی با یکدیگر در تعامل باشند و مثلا یک شاعر تاجیکستانی بتواند با خواننده ایرانی طرف گفتگو قرار گیرد. چون تاجیکستانی‌ها هم به زبان فارسی سخن می‌گویند. فقط لازم است که با زبان فارسی آشنایی داشته باشند تا بتوانند از آثار شاعران ایرانی استفاده کنند. اگر رفت‌وآمد این محافل ادبی بیشتر شود شاهد نتایج بهتری هم خواهیم بود. همچنین ارسال کتاب‌های تاجیکستانی به ایران و بالعکس می‌تواند عامل مهمی برای تقویت این پیوند‌ها باشد.

سی‌وپنجمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «بخوانیم و بسازیم» از ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت (۱۴۰۳) در محل مصلی امام خمینی (ره) به شکل حضوری و در سامانه ketab.ir به صورت مجازی برگزار می‌شود.